Przejdź do zawartości

Wiktor Dręgiewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Dręgiewicz
Ilustracja
Data urodzenia

17 lutego 1860

Data i miejsce śmierci

16 czerwca 1922
Truskawiec

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Narodowość

polska

Stanowisko

inspektor policji

Rodzice

Karol, Gertruda

Małżeństwo

Władysława Siekierzyńska

Krewni i powinowaci

Leopold Dręgiewicz

Multimedia w Wikimedia Commons

Wiktor Aleksander Dręgiewicz (ur. 17 lutego 1860, zm. 16 czerwca 1922 w Truskawcu) – polski urzędnik, inspektor policji w Sanoku, działacz społeczny.

Grobowiec rodziny Dręgiewiczów

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wiktor Aleksander Dręgiewicz urodził się 18 lutego 1860[1]. Był synem Karola (członek wydziału miejskiego w Sanoku w latach 1850–1865[2], zm. 1882 w wieku 60 lat[3]) i Gertrudy z domu Świerczyńskiej[1][4]. Był też bratem Eleonory (ur. 1852)[potrzebny przypis] i Władysława (ur. 1866)[3], siostrzeńcem Ludwika Świerczyńskiego, sekretarza magistratu w Sanoku[5]. Kształcił się w czteroletniej szkole ludowej i na trzyletnim kursie[1]. Uzyskał zawód krawca[6].

W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby urzędniczej. Od stycznia 1880 do połowy września 1881 był dietariuszem w magistracie we Lwowie, a od czerwca 1882 do końca października 1883 dietariuszem w tamtejszym C. K. Namiestnictwie[1]. Od kwietnia 1894 był tymczasowym kancelistą w Sanoku, a w maju 1895 mianowany na stałe na tym stanowisku[7][8]. 12 października 1898 został wybrany przez radę miejską w Sanoku na stanowisko inspektora policji przy magistracie w Sanoku (zostając następcą sprawującego ten urząd, zmarłego 20 stycznia 1898 Jana Mozołowskiego), a 29 października tego roku złożył przysięgę służbową[9]. Stanowisko sprawował w kolejnych latach[10][11][12][13][14][15][16][17][18][19]. Do 1906 zajmował mieszkanie służbowe w budynku mieszczącym Czytelnię Mieszczańską[20]. Sprawując stanowisko inspektora nie był wyposażony w broń palną, zaś w 1906 uzyskał refundację kosztów zakupu rewolweru w celu obrony własnej[21]. Podczas służby otrzymał nagrodę za 5-letnią pracę w administracji samorządowej (1901, tzw. kwinkwinium), pochwałę od władz miasta (1905)[22]. Po odejściu ze stanowiska został zastąpiony przez Michała Guzika[23].

Od stycznia 1889 do końca 1891 pełnił funkcję sekretarza stowarzyszenia „Rodzina”, a od 1890 był sekretarzem stowarzyszenia przemysłowców w Sanoku[1]. Sprawował stanowisko przewodniczącego Powiatowej Kasy Chorych w Sanoku[24]. Od 1897 został mianowany na funkcję zastępcy oglądacza bydła, a od 1902 funkcję komisarza targowego[6]. Tymczasowo był także niewykwalifikowanym zastępcą weterynarza[25][26]. Sprawując stanowisko inspektora policji był równolegle zastępcą weterynarzy miejskich: dr. Mieczysława Dalkiewicza[10][11], Konstantego Żelechowskiego[12][13][14][15][16][17], później przy braku pierwszego weterynarza[18]. Udzielał się w Czytelni Mieszczańskiej w Sano96 ku, funkcjonującej w budynku Ramerówka, w której był skarbnikiem wydziału i od 1896 członkiem komisji kontrolującej[27], 28 stycznia 1905 wybrany wydziałowym[28]. Działał w Towarzystwie Upiększania Miasta Sanoka[29][30], w którym był zastępcą wydziałowego od 18 marca 1905[31]. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”: 1906[32], 1912[33], 1920, 1921, 1922[34], w tym działał we władzach przed 1914[35]. Należał do ochotniczej straży pożarnej w Sanoku. W 1910 Rada Zawiadowcza Krajowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych przyznała mu odznakę honorową za 35 lat służby[36].

Sprawował mandat radnego Rady Miasta Sanoka[37], od 1889[1], wybrany w 1890[38].

Zmarł 16 czerwca 1922 w Truskawcu[a][39][40][41]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku[41].

7 lutego 1893 poślubił Franciszkę Władysławę Siekierzyńską[4] (1873–1930, później określaną imieniem Władysława)[39][42][43][44]. Jego krewnym był Leopold Dręgiewicz (1884–1945, lekarz dentysta i oficer Wojska Polskiego).

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Parafialna księga zmarłych podała datę śmierci 16 czerwca 1922 i miejsce w Truskawcu. Datę śmierci 16 czerwca 1922 wskazał także Stanisław Dobrowolski w publikacji pt. Policja miejska w Sanoku w okresie autonomii 1867–1918 z 2008 (s. 56), przedstawiając jednocześnie potwierdzające tę datę zdjęcie inskrypcji pierwotnej tabliczki nagrobnej Wiktora Dręgiewicza. Po odnowieniu grobowca Siekierzyńskich i Dręgiewiczów nowa tabliczka nagrobna podała datę śmierci Wiktora Dręgiewicza 6 czerwca 1922.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f Policja miejska ↓, s. 52.
  2. ↑ Tomasz Opas, Zagadnienia ustrojowe, W czasach zaborów i niewoli, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 337.
  3. ↑ a b Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 46 (poz. 7).
  4. ↑ a b Księga małżeństw parafii rzymskokatolickiej w Sanoku (1888–1905). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 57 (poz. 7).
  5. ↑ Policja miejska ↓, s. 51.
  6. ↑ a b Policja miejska ↓, s. 53.
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 315.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 315.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 315.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 378.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 378.
  8. ↑ Policja miejska ↓, s. 51, 52.
  9. ↑ Policja miejska ↓, s. 50, 54–55.
  10. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 378.
  11. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 378.
  12. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 402.
  13. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 402.
  14. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 402.
  15. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 402.
  16. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 413.
  17. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 413.
  18. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 413.
  19. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 451.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 451.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 466.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 465.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 519.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 522.
  20. ↑ Policja miejska ↓, s. 40.
  21. ↑ Policja miejska ↓, s. 87.
  22. ↑ Policja miejska ↓, s. 55, 91.
  23. ↑ Policja miejska ↓, s. 61.
  24. ↑ Policja miejska ↓, s. 52–53.
  25. ↑ Czytelnia mieszczańska w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr, s. 3, 1 lutego 1897. 
  26. ↑ Policja miejska ↓, s. 91.
  27. ↑ „Czytelnia Mieszczańska” (w pierwszym okresie istnienia). „Gazeta Sanocka”. Nr 43, s. 2–3, 26 stycznia 1896. 
  28. ↑ Kronika. Walne zgromadzenie członków Czytelni Mieszczańskiej w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr 58, s. 3, 5 lutego 1905. 
  29. ↑ Policja miejska ↓, s. 55.
  30. ↑ Sprawozdanie Wydziału Tow. Upiększania Miasta Sanoka. „Miesięcznik Artystyczny”. Nr 7, s. 67, 1912. 
  31. ↑ Kronika. Tow. dla Upiększ. m. Sanoka. „Gazeta Sanocka”. Nr 65, s. 3, 26 marca 1905. 
  32. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 145. ISBN 978-83-939031-1-5.
  33. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 147. ISBN 978-83-939031-1-5.
  34. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 150. ISBN 978-83-939031-1-5.
  35. ↑ Zarząd. sokolsanok.pl. [dostęp 2015-05-30].
  36. ↑ Kronika. Straż ochot. pożarna w Sanoku. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 19, s. 3, 4 września 1910. 
  37. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 380.
  38. ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 47. ISBN 83-909787-8-4.
  39. ↑ a b Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 270 (poz. 82).
  40. ↑ Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. D 1922 (Tom J, s. 260, poz. 82).
  41. ↑ a b Policja miejska ↓, s. 56.
  42. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 76 (poz. 111).
  43. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 346 (poz. 12).
  44. ↑ Policja miejska ↓, s. 53, 56.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wiktor_Dręgiewicz&oldid=72439827”